Zacieranie | wystawa fotografii

Gdy rysujemy, często skupiamy się na detalu, jednym elemencie, który studiujemy godzinami, chcąc uchwycić jego istotę. Innym razem, by przedmiot komponował się z tłem, zacieramy inne elementy np. granice między tłem a postaciami. Fotografując, często robimy podobnie - ustawiając ostrość chcemy wydobyć elementy, które mają zwrócić uwagę widza, przez co wszystko inne ulega rozmyciu.

„Zacieranie” to tytuł, słowo, które stało się mianownikiem dla prac zebranych na wystawie. Bierze w niej udział 15 młodych artystów pochodzących z Chin, Izraela, Dani, Włoch, Brazylii, Indii, Grecji. Wszystkich połączył Nowy Jork, w którym znaleźli się, by pracować, uczyć się, rozwijać. Prezentowane prace to głównie fotografie i video. W każdej z prac idea „zacierania” ujawnia się w odmienny sposób.

W pracach izraelskiej artystki Meytar Moran zatarciu ulega lokalna tożsamość miejsca. Trudnym zadaniem staje się rozpoznanie, gdzie fotografie zostały tak naprawdę zrobione. Kosmiczna architektura czy minimalistyczny pawilon wydają się dalekie od Izraela jaki znamy z mediów.

Nachiket Guttikar w swoich zdjęciach pokazuje miasto w niemal abstrakcyjny sposób. Nie jest to zwyczajna uliczna fotografia tylko malarski obraz z perspektywy osoby, która za pomocą aparatu poznaje miasto i jego topografię. Obraz, w którym zaciera się granica między prawdą a iluzją - kolorowym odbiciem miasta w szklanych lustrach  budynków.

Dla Rebecci Karasnik miasto staję się pretekstem do rozważań na temat miejsca i upływającego czasu. Materialność miasta wydaje się zanikać. Szklane wieżowce, budynki giną w czerni nocy.

Livia di Lucia w cyklu „Moloch” oddaje stan swoich uczuć, emocji, umysłu. W jej zdjęciach widzimy świat przez „zimny filtr” zawieszony pomiędzy jawą a snem.

Naixin Xu jest autorką dwóch zdjęć wykonanych w Tybecie. Fotografuje piękne tybetańskie krajobrazy wraz z pozostałościami po punktach kontrolnych. Prace nabierają innego wymiaru, gdy interpretujemy je w kontekście politycznej sytuacji Tybetu, który został prawie całkowicie wchłonięty przez Chiny. Nie zważając na lokalną ludność czy zabytki przebudowana została np. stolica Tybetu — Lhasa.

Video „Plastic Utopia” autorstwa Daqi pokazuje film - wędrówkę przez wirtualny, sztucznie wygenerowany model wyspy — wytwór wyobraźni autora. Ze skrawków istniejącego świata artysta zbudował na nowo  własną krainę. Być może już niedługo zatopimy się w wirtualnym świecie, zapominając o tym realnym.

Czy  w obecnym czasie, gdy łatwo zmienić miejsce zamieszkania, pracy łatwo jest także zapomnieć o swoim pochodzeniu? Czy jest możliwe zatarcie swojej narodowej tożsamości w czasach tak szybkiego i łatwego przepływu informacji?

Karolina Majewska - kurator

Fang Daqi

Fana Feng

Nachiket Guttikar

Rebecca Krasnik

Livia di Lucia

Carla Molando

Meytar Moran

Lales Petros

Yiwen Qiu

Xiaoyi Shen

Taogerule

Naixin Xu

Taole Zhu